Οι Δίδυμοι (Λατινικά: Gemini, συντομογραφία: Gem) είναι αστερισμός που σημειώθηκε στην αρχαιότητα από τον Πτολεμαίο και είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση. Είναι βόρειος αστερισμός του Ζωδιακού Κύκλου. Συνορεύει με τους αστερισμούς Ηνίοχο, Ταύρο, Ωρίωνα, Μονόκερω, Μικρό Κύνα, Καρκίνο και Λύγκα.
Το όνομα του αστερισμού δεν μπορεί να αποδοθεί σε κάποιο συγκεκριμένο αστρονόμο ή συγγραφέα, καθώς η έννοια ενός ουράνιου δίδυμου ζευγαριού φαίνεται ότι ήταν σχεδόν παγκόσμια από τα βάθη της αρχαιότητας, αναφερόμενη στα δύο κυρίαρχα άστρα του. Για τους αρχαίους `Ελληνες και Ρωμαίους ήταν οι Διόσκουροι, οι δίδυμοι γιοί του Διός και της Λήδας, που μεταφέρθηκαν στον ουρανό από τον πατέρα τους σε ανταμοιβή της αδελφικής αγάπης που επέδειξαν επί της γης, αν και αρχικώς παρίσταναν δύο από τους Καβείρους και μερικές φορές τον Αμφίονα και τον Ζήθο, τους γιούς της Αντιόπης. Ο Πλούταρχος τους αποκαλούσε `Ανακες (βασιλιάδες) (οι Anaces του Κικέρωνος) και ο Θεοδώρητος Εφεστίους, θεούς δηλαδή της οικογένειας. Σχετικά λατινικά ονόματα είναι τα Dii Samothraces (από τον τόπο λατρείας των Καβείρων) και Dii Germani (οι Αδελφοί Θεοί). Κάποιες άλλες ονομασίες λατίνων συγγραφέων σχετίζονται με τη μητέρα των Διοσκούρων: Ledaei Fratres, Ledaei Juvenes, Ledaeum Sidus και Gemini Lacones, Spartana Suboles από την πατρίδα της, ή Cycno Generati από το μύθο της. Ο Δάντης αποκαλεί τον τόπο τους στα ουράνια Nido di Leda, φωλιά της Λήδας. Το "clarum Tyndaridae Sidus" του Ορατίου αναφέρεται στον πατριό των Διοσκούρων, ενώ τα Oebalii και Oebalidae των Οβιδίου και Στατίου στον παππού τους Οίβαλο, βασιλιά της Σπάρτης. Αντιθέτως, ο Μανίλιος αποκαλούσε τους Διδύμους Phoebi Sidus, άστρο του Φοίβου, ως υποκείμενο στην προστασία του Απόλλωνος. Σπανιότερα, δυάδες μη διδύμων μυθολογικών προσώπων έπαιρναν τη θέση των Διοσκούρων, όπως οι Απόλλωνας και Ηρακλής, Τριπτόλεμος και Ιασίων, Θησέας και Πειρίθοος.
Δίδυμοι
Όλες οι παρατηρήσεις έχουν γίνει με τηλεσκόπιο 10” , εκτός αν γίνεται άλλη αναφορά σε τηλεσκόπιο μικρότερης ή μεγαλύτερης διαμέτρου.
Οι κατάλογοι είναι γραμμένοι με το εξής σκεπτικό: Στην αρχή περιλαμβάνουν, επιλεκτικά, κάποια άστρα, που χαρακτηρίζουν τον αστερισμό ή είναι ενδιαφέροντα διπλά ή πολλαπλά. Αυτό γίνεται για να εξοικειωθεί ο παρατηρητής με τον αστερισμό και να ελέγξει τις συντεταγμένες στο τηλεσκόπιό του. Στην συνέχεια περιλαμβάνονται τα λαμπρότερα και διασημότερα αντικείμενα του αστερισμού. Τέλος ακολουθούν τα αμυδρότερα έως πολύ δύσκολα αντικείμενα για μεσαίους μέχρι πολύ έμπειρους παρατηρητές. Στο τέλος του καταλόγου γίνεται αναφορά σε αρκετά αντικείμενα, όχι τόσο διάσημα, αλλά που για τον γράφοντα έχουν και αυτά, μεγάλο ενδιαφέρον.
Να τονιστεί ότι κανείς κατάλογος δεν είναι πλήρης και ότι γίνεται προσπάθεια ν’ ανανεώνονται συνεχώς.
Καλές παρατηρήσεις Δημήτρης Μπαλάσης
